Tekstil ve Konfeksiyon sanayi, sağladığı istihdam imkanı, üretim sürecinde yarattığı katma değer ve uluslararası ticaretteki ağırlığı nedeniyle ekonomik kalkınma sürecinde önemli rol oynayan bir sanayi dalı olagelmiştir. Tekstil, gelişmiş Pazar ekonomilerinde de yaratılan katma değer sıralamalarında, yüksek teknoloji sektörlerinin ağırlığına rağmen, ilk sıralarda yer almaktadır. Uluslararası ve Türk tekstil sektöründeki ilerleme bu şekilde gerçekleşirken, tekstil endüstrisi ve buna bağlı dünya pazarı içerisinde doğal liflerin ihtiyaçları karşılayamaması ve üretiminin sınırlı olması ve ayrıca moda, teknik özellikleri ve teknik kolaylıklarından dolayı yapay liflerin üretimine başlanmıştır. Kaynakların sınırlı olması, doğal lif üretimini kısıtlamaktadır. Yapay lif üretimine başlanan ikinci dünya savaşı yıllarından günümüze kadar doğal ve yapay liflerin üretimleri incelendiğinde; doğal lif üretiminin sabit olduğu ve yapay lif üretiminin artarak doğal lif üretimine yaklaştığı, hatta geçtiği görülmektedir. Farklı elyaf türlerinin ortaya çıkması ve bu elyafların farklı özellikleri sayesinde karışım iplik üretimi her geçen gün artmaktadır. Dış giyim amacıyla kullanılan kumaşlarda genellikle Polyester/Viskon karışımları tercih edilmektedir.
Tekstil terbiye işletmesinde en fazla su tüketimi boyama aşamasında olmaktadır. Su, dünyamız için önemli bir kaynak olmasından dolayı proseslerde sürekli tasarruf çalışmaları yapılmaktadır. Boyamada kullanılan su miktarları elyafa göre farklılık göstermektedir. Boyama aşamasında tuz ve soda dozajının tek sefere indirilmesi ve sıcaklığın biraz artırılması ile enerji, su ve zamandan tasarruf sağlanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Tekstil, Boyama Yöntemleri, Enerji Tasarrufu
|
