Günümüzde artan ve artmaya da devam eden sektör içerisindeki firmalar arası rekabetin doğurduğu sonuçlardan birisi de satılan ürünün fiyatının olabildiğince azaltılması zorunluluğunun doğmasıdır. Bunu sağlamanın yollarından biri ise kullanılabilecek minimum malzeme ile ürünün tasarlanmasıdır. Kullanılacak malzemenin azaltılması sebebiyle, tasarımın dayanım sınırlarının kontrolü ve bu kontrollerin güvenilirliği artık daha kritik bir hal almıştır. Tasarımda güvenlik, tasarımın kullanıldığı durumlara göre farklı doğrulama araçları ile dayanım şartlarını sağlayıp sağlayamadıklarını göstererek kontrol edilebilir. Bu çalışmada, boru destek ve askı sistemlerinin duvara ankrajında kullanılan çelik taban plakalarının, Eurocode standarlarına göre hesaplanan dayanım sınırı ve sonlu elemanlar analizi ile bulunan dayanım sınırlarının birbirleri arasındaki benzerlik ve farklılıklar karşılaştırılmıştır. Sonlu elemanlar analizinin, Eurocode ve test sonuçları ile karşılaştırılması sonucunda, sonlu elemanlar analizinin doğrusal olarak yapılmasının yanında doğrusal olmayan sonlu elemanlar analizinin de karşılaştırmaya eklenmesinin gerektiği görülmüştür. Bu durum bize Eurocode standartlarının akma dayanımı hasarının yanında bir miktar da plastik hasara da izin verdiği görülmektedir. Bununla birlikte, Eurocode standartlarına göre hesaplanan dayanım sınır değerlerine karşılık gelen yükler altında yapılan testler sonucunda oluşan hasar durumu bulup, bu durumda taban plakasında oluşan şekil değiştirme miktarının saha çözümlerinde uygulanabilirliği de yorumlanmıştır. Sonuç olarak, kullanılan tasarım doğrulama yöntemlerinin avantaj ve dezavantajları birbirleri arasında karşılaştırılmıştır ve tasarımda minimize edebilmek için kullanılması gereken optimum hesap yöntemi için yorum yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Boru askılama, Mekanik tesisat, Eurocode, Sonlu elemanlar
|
