Kadastro araziye iliþkin tüm projelerde temel altlýk olmasý bakýmýndan etkinlik alaný çok geniþtir. Kullanýcýlar tarafýndan mülkiyet, planlama, deðerleme gibi birçok projede temel veri olarak kullanýlmaktadýr. Bunun sonucunda kadastronun, sürdürülebilir kalkýnmanýn bir parçasý olarak, toprakla ilgili her türlü plan, proje ve hizmetlere altlýk oluþturan bir bilgi sistemi haline gelmesi ve çaðýmýzýn ihtiyaçlarýný karþýlayacak kalitede hizmet sunmasý beklenmektedir. Ancak; Türkiye’de 1912 yýlýndan itibaren yapýlagelen kadastral çalýþmalar belirli bir olgunluða ulaþmýþ olsa da halen bir takým sorunlarý da bünyesinde barýndýrmaktadýr. Bu bildiride; Türkiye kadastrosunun mevcut durumu, gelinen nokta, yaþanan teknik ve hukuki sorunlar ile üretilen kadastral verilerin kalitesi analiz edilmiþtir. Ayný zamanda son yýllarda yapýlan güncelleme çalýþmalarýnýn katkýlarý ele alýnarak bir deðerlendirme yapýlmýþtýr. Bu çalýþma ile tüm kadastral veri kullanýcýlarýna bir perspektif sunulmuþtur. Çalýþma sonucunda yapýlan deðerlendirme ve öneriler ile konunun önemine dikkat çekilmiþtir. Yapýlan deðerlendirmeler neticesinde Türkiye’de 1912 yýlýnda baþlayan ve günümüze kadar devam eden tesis kadastrosu çalýþmalarý ve güncelleme/modernizasyon projeleri ile Türkiye kadastrosu belirli bir seviyeye gelmiþ olmakla birlikte aþaðýda verilen tablolarda görüldüðü üzere halen Türkiye geneli toplam parsel sayýsýnýn; % 45,48’inin uluslararasý koordinat sisteminde (ITRF) olmadýðý, % 33,50’sinin geçici koordinatlý olduðu, % 3,06’sýnda pafta – zemin uyumsuzluðunun olduðu, % 2,84’ünün de grafik koordinatlý olduðu ve % 33,07’sinin projeye uygulanmasýna ihtiyaç duyduðu gözlemlenmiþtir.
Anahtar Kelimeler: Arazi yönetim sistemi, kadastro, kadastronun hukuki boyutu, Türkiye kadastrosu.
|